Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Ψευδείς οικολογικούς ισχυρισμούς προβάλλουν πάνω από τις μισές εμπορικές επιχειρήσεις στο διαδίκτυο, διαπιστώνει η Κομισιόν. Η «πράσινη μετάβαση», την οποία η Ε.Ε. προτίθεται να χρηματοδοτήσει με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου κοινοτικού προϋπολογισμού 2021-2027, ενέχει και τον κίνδυνο του πράσινου ξεπλύματος (greenwashing) οικονομικών δραστηριοτήτων που μόνο κατ’ όνομα είναι πράσινες.

Τον κίνδυνο αναγνωρίζει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία σε έρευνα που πραγματοποίησε σε συνεργασία με τις εθνικές αρχές προστασίας καταναλωτών στις διαδικτυακές αγορές διαπίστωσε ότι τουλάχιστον το 42% των οικολογικών ισχυρισμών που διατύπωναν επιχειρήσεις για προϊόντα όπως ένδυσης, καλλυντικά ή οικιακού εξοπλισμού ήταν υπερβολικοί, ψευδείς, παραπλανητικοί. Σε τελική ανάλυση συνιστούν αθέμιτες πρακτικές βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Ο έλεγχος των ιστότοπων (η λεγόμενη σάρωση) για παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας προστασίας καταναλωτή, που γίνεται κάθε χρόνο από την Κομισιόν και τις 27 αντίστοιχες εθνικές αρχές, φέτος για πρώτη φορά εστίασε στην «προβολή ψευδοοικολογικής ταυτότητας» (το greenwashing ή πράσινο ξέπλυμα). Εξετάστηκαν 344 αμφίβολοι οικολογικοί ισχυρισμοί και διαπιστώθηκε ότι:

• Στις μισές περιπτώσεις ο έμπορος δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες ώστε οι καταναλωτές να κρίνουν την ορθότητα του οικολογικού ισχυρισμού.
• Στο 37% των περιπτώσεων ο ισχυρισμός περιλάμβανε αόριστες και γενικές δηλώσεις, όπως «συνειδητά», «φιλικά προς το περιβάλλον», «βιώσιμα», που είχαν στόχο να δημιουργήσουν στους καταναλωτές την αβάσιμη εντύπωση ότι ένα προϊόν δεν είχε αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
• Στο 59% των περιπτώσεων ο έμπορος δεν παρείχε αποδεικτικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό του.

Τα επιμέρους ευρήματα της έρευνας συντίθενται στο γενικό συμπέρασμα ότι περίπου το 42% των ψευδών οικολογικών ισχυρισμών που προβάλλονται σε εμπορικές δραστηριότητες μέσω διαδικτύου, πιθανότατα υπάγονται στις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που παραβιάζουν την Οδηγία 2019/2161, με την οποία τροποποιήθηκε η παλαιότερη Οδηγία 2005/29/ Ε.Ε.

Σημειώνεται ότι σαρώσεις (screening) ονομάζονται οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο ταυτόχρονα σε ιστότοπους με στόχο τον εντοπισμό παραβιάσεων της καταναλωτικής νομοθεσίας της Ε.Ε. σε ορισμένο τομέα. Συντονίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και διενεργούνται από τις εθνικές αρχές που συγκεντρώνονται στο δίκτυο συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (CPC). Την Ελλάδα στο δίκτυο εκπροσωπεί η Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης.

Διαβάστε επίσης:
Greenwash: Πλυντήρια οικολογικών συνειδήσεων