Walden ή Η ζωή στο δάσος – Χένρι Ντέιβιντ Θόρω

Πρωτότυπος τίτλος: Walden or Life in the Woods (1854)
Ελληνικός τίτλος: Walden ή Η ζωή στο δάσος
Συγγραφέας: Χένρι Ντέιβιντ Θόρω
Εκδόσεις: Κέδρος
Έτος: 2007

Ας αναλογιστούμε για λίγο με τι έχουν να κάνουν τα περισσότερα προβλήματα και το άγχος που ανέφερα πιο πριν, καθώς και κατά πόσο είναι απαραίτητο να βασανιζόμαστε, ή έστω να επαγρυπνούμε.

Θα μας ωφελούσε να ζήσουμε μια πρωτόγονη ζωή, σαν εκείνους που βρίσκονται στα σύνορα του πολιτισμού, χωρίς όμως να φύγουμε μακριά από τις πολιτισμένες μας κοινωνίες. Έτσι θα μαθαίναμε ποια είναι τα απολύτως απαραίτητα για τη ζωή και με ποιες μεθόδους μπορούν να αποκτηθούν. Ένας άλλος τρόπος θα ήταν να μελετήσουμε τα παλιά βιβλία των εμπόρων, για να δούμε ποια ήταν τα είδη εκείνα που αγόραζαν πιο συχνά οι άνθρωποι στα καταστήματα, τι έβαζαν στα κελάρια τους, ποια είναι με άλλα λόγια τα απαραίτητα τρόφιμα. Διότι οι βελτιώσεις που έρχονται με την πάροδο του χρόνου ελάχιστα επηρεάζουν τους βασικούς νόμους της ανθρώπινης ύπαρξης: όπως ακριβώς και οι δικοί μας σκελετοί πιθανότατα είναι πανομοιότυποι με τους σκελετούς των προγόνων μας.

* * *

Και μόνο όταν χαθούμε για τα καλά ή όταν μας γυρίσουν από την άλλη – γιατί φτάνει να γυρίσουν τον άνθρωπο από την άλλη με κλειστά τα μάτια για να χαθεί – μόνο τότε, λοιπόν, εκτιμούμε πραγματικά την απεραντοσύνη και την παραξενιά της Φύσης. Ο καθένας μας αναγκάζεται να μαθαίνει εκ νέου τα σημεία του ορίζοντα κάθε φορά που ξυπνά, είτε από τον ύπνο είτε από κάποιον περισπασμό. Μόνο όταν χαθούμε – με άλλα λόγια, μόνο όταν έχουμε χάσει τον κόσμο – αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας, να συνειδητοποιούμε πού βρισκόμαστε και πόσο απέραντη είναι η έκταση των συσχετισμών μας.

* * *

Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Τζον και ο Τζόναθαν* θα τα συνειδητοποιήσουν όλα αυτά· είναι τέτοιος ο χαρακτήρας της κάθε αυριανής ημέρας, ώστε το πέρασμα του χρόνου από μόνο του δεν φτάνει για να ξημερώσει. Το φως που μας τυφλώνει είναι για μας όμοιο με σκοτάδι. Η μόνη μέρα που ξημερώνει είναι εκείνη που μας βρίσκει ξύπνιους. Η αυγή έχει και συνέχεια. Ο ήλιος δεν είναι παρά ένα άστρο του πρωινού.

* Θεατρικοί χαρακτήρες της εποχής, προσωποποιήσεις της Αγγλίας και της Αμερικής, αντίστοιχα (Σ.τ.Μ.)

Διαβάστε επίσης:
Περπατώντας – Χένρι Ντέιβιντ Θόρω

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.