Πώς μπορούμε να μειώσουμε τις συνέπειες των απορριμμάτων τροφίμων στο περιβάλλον και την οικονομία στην Ε.Ε.; Οι ερευνητές του πρότζεκτ Terafood στην Γάνδη και την Λιλ μας δώσουν λεπτομέρειες γι’ αυτό:
«Για την παραγωγή τροφίμων, ψαριών, κρέατος και για οτιδήποτε άλλο, σπαταλάμε πολλή ενέργεια, νερό, γη, καύσιμα κλπ. Οπότε όταν ένα μέρος αυτών των τροφίμων δεν καταναλώνεται, αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος αυτών των πόρων χρησιμοποιήθηκε χωρίς κανένα λόγο. Εάν μπορέσουμε να το αποφύγουμε θα έχουμε τεράστιο περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Περίπου το 25-30% των τροφίμων χαλάει στην Ευρώπη. Εάν καταφέρουμε να έχουμε 10-20% λιγότερα χαλασμένα τρόφιμα θα σήμαινε πολλά», αναφέρει ο καθηγητής Φρανκ Ντεβλιγκέρε, μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης.
Ο Ματίας Βανβόλεγκεμ είναι ο συντονιστής του πρότζεκτ: «Έχουμε τη σπουδαία ευκαιρία να λύσουμε ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα όπως είναι τα απορρίμματα τροφίμων, που έχει παράλληλα και τεράστιες περιβαλλοντικές συνέπειες. Όταν δούμε τα νούμερα, τα απορρίμματα τροφίμων σχετίζονται με το 30% της χρήσης νερού στον πλανήτη και η παραγωγή τους αγγίζει τα 600 δις ευρώ το χρόνο. Για μένα ως επιστήμονα που έχω πάθος με το αντικείμενό μου, είναι κομβικής σημασίας να μπορέσουμε, χρησιμοποιώντας επιστημονικές μεθόδους, να αντιμετωπίσουμε ένα καθημερινό πρόβλημα».
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο περίπου 90 δις κιλά τροφίμων πετιούνται στα σκουπίδια. Τα περισσότερα γιατί οι καταναλωτές δεν ξέρουν εάν είναι σε καλή κατάσταση μετά την ημερομηνία λήξης. Τι θα άλλαζε όμως αν υπήρχε ένας αισθητήρας που θα μπορούσε να διαγνώσει αν τα συσκευασμένα τρόφιμα είναι καλά ή χαλασμένα; Αν μπορούσε να διαβεβαιώσει τον καταναλωτή για την ποιότητά τους;
«Χρησιμοποιούμε μικροβιολογικές μεθόδους για να εξετάσουμε την μικροβιακή αύξηση στα τρόφιμα, κλινικές μεθόδους για να καθορίσουμε τις συγκεντρώσεις των πτητικών συστατικών και αισθητηριακή αξιολόγηση για να πάρουμε πληροφορίες από μέλη της επιτροπής μέσω της οσμής», αναφέρει η Λότα Κουουλιάλα, ερευνήτρια μικροβιολογίας, στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης.