Πηγή: Dasarxeio
Την άνοιξη και το καλοκαίρι, όσοι ξυπνούν νωρίς το πρωί έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν το μελωδικό, πρωινό κελάηδημα των πουλιών. Όλα τα είδη δεν κελαηδούν την ίδια ώρα. Το γραφικό που ακολουθεί (ρολόι των πουλιών του NABU – Γερμανικός Οργανισμός Προστασίας Φυσικού Περιβάλλοντος) δείχνει πόσα λεπτά πριν την ανατολή του ηλίου αρχίζουν να κελαηδούν ορισμένα κοινά είδη πουλιών.
Ο Κοκκινούρης (Phoenicurus phoenicurus) ξεκινάει πιο νωρίς από όλους, περίπου 80 λεπτά πριν την ανατολή του ηλίου, από το Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο. Ο γνωστός μας σπίνος (Fringillia coelebs) συνήθως “ξυπνάει” τελευταίος, μόλις 10 λεπτά πριν την ανατολή. Για να ακούσετε το κελάηδημα των πουλιών αυτών πατήστε εδώ. Στο νέο παράθυρο, εμφανίζεται το ίδιο ρολόι (στα γερμανικά) και αρκεί να μετακινήσετε το δείκτη του ποντικιού στο σύμβολο κάθε πουλιού. Οι μαγευτικές μελωδίες θα σας συναρπάσουν και θα σας ταξιδέψουν σε όμορφα, ανοιξιάτικα πρωινά της εξοχής.
Τα πουλιά κελαηδούν συνήθως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου. Ως εκ τούτου, το κελάηδημά τους ακούγεται περισσότερο από το τέλος του χειμώνα μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Ειδικά από τα τέλη Απριλίου έως τις αρχές Ιουνίου ένας ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός ειδών κελαηδούν ταυτόχρονα. Συνήθως, μόνο τα αρσενικά κελαηδούν για να επισημάνουν την περιοχή τους και να προσελκύσουν τα θηλυκά.
Σχεδόν όλα τα είδη κελαηδούν πιο έντονα νωρίς το πρωί. Κάθε είδος έχει διαφορετικό χρόνο για το πρώτο κελάδημα του, το οποίο καθορίζεται από την αυξανόμενη φωτεινότητα της ημέρας. Κάθε πρωί, η σειρά με την οποία ακούγονται τα διάφορα είδη πουλιών είναι ίδια.
Η ανατολή του ήλιου είναι η ώρα αναφοράς. Σχεδόν όλα τα είδη πουλιών αρχίζουν το κελάηδημα πριν από την ανατολή του ηλίου, όταν ξεκινούν τα πρώτα είναι ακόμα σκοτάδι. Καθώς η άνοιξη προχωρά, το πρωινό κελάηδημα μετατοπίζεται πιο νωρίς το πρωί. Ταυτόχρονα, τα πουλιά στις περιοχές με ανατολική έκθεση ακούγονται πάντα νωρίτερα σε σχέση με τα πουλιά των περιοχών με δυτική έκθεση.
Οι εξαιρέσεις του κανόνα
Ωστόσο, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Οι κοκκινολαίμηδες (Erithacus rubecula) για παράδειγμα, που ζουν σε αστικές περιοχές, κελαηδούν τις νυχτερινές ώρες διότι στη διάρκεια της ημέρας έχει πολύ θόρυβο. Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ στη Βρετανία, υπάρχει σχέση μεταξύ των επιπέδων θορύβου που καταγράφονται σε μια περιοχή κατά τη διάρκεια της ημέρας και του αριθμό των πτηνών που κελαηδούν τη νύχτα.
«Μετρήσαμε το φως της νύχτας και τα επίπεδα θορύβου. Ανακαλύψαμε ότι ο θόρυβος της ημέρας είχε πολύ πιο σημαντικές επιπτώσεις στη συμπεριφορά των πτηνών. Το νυχτερινό φως έχει και αυτό επιπτώσεις, αλλά πολύ μικρότερες από αυτές του θορύβου» εξηγεί ο Ρίτσαρντ Φούλερ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
Σύμφωνα με τον δρα Φούλερ «τα πουλιά φαίνεται να κελαηδούν τη νύχτα για να αποφύγουν τον συναγωνισμό με τα υψηλά επίπεδα θορύβου στις πόλεις μας στη διάρκεια της ημέρας». Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περιοχές όπου τα πουλιά κελαηδούν τη νύχτα « τα επίπεδα του θορύβου είναι δέκα φορές υψηλότερα από τις περιοχές όπου δεν κελαηδούν ή κελαηδούν λίγο».