Πηγή: Lifo
Η σιγή τής φύσης, η ευλογία τού να μην ακούγεται τίποτα ανθρωπογενές, γίνεται όλο και πιο σπάνια σε ένα κόσμο που ομφαλοσκοπεί στην καθημερινότητα, στροβιλιζόμενος στα άγχη και τις υποχρεώσεις. Η βοή των ανθρωπογενών θορύβων ακούγεται ακόμη και στις εσχατιές των πιο απομακρυσμένων εθνικών πάρκων και τα βάθη του Αρκτικού Ωκεανού. Κι αυτό δεν είναι επουσιώδες, λένε οι επιστήμονες.
Έχει διαπιστωθεί πως η ηχορύπανση συνδέεται με καρδιαγγειακές παθήσεις, προβλήματα ψυχικής υγείας και γνωστική δυσλειτουργία στα παιδιά, ενώ στη φύση προκαλεί προβλήματα προσανατολισμού στα ζώα, διαταράσσει τη μεταξύ τους επικοινωνία και τις ερωτικές τους τελετουργίες, προξενεί ακόμη και απώλεια της ακοής τους.
«Χάνουμε την ικανότητα να ακούμε τη φύση χωρίς ηχορύπανση» αναφέρει ο ειδικός ηχολήπτης Ματ Μίκελσεν, μέλος της ΜΚΟ Quiet Parks International που έχει στόχο την καταγραφή και προστασία των τελευταίων ήσυχων περιοχών του πλανήτη. Για την συμπερίληψη ενός μέρους στη λίστα της Quiet Parks είναι απαραίτητο να πληρούνται συγκεκριμένα και απαιτητικά κριτήρια, όπως να μην ακούγεται ήχος από ανθρώπινη πηγή για τουλάχιστον 15 λεπτά. Η δουλειά του Μίκελσεν δεν είναι εύκολη. Καλείται να ηχογραφεί με υψηλής ευαισθησίας μικρόφωνα τους ήχους των υποψήφιων προς ένταξη περιοχών που στη συνέχεια θα αξιολογηθούν για το αν είναι αρκετά ήσυχες, ώστε να συμπεριληφθούν στη λίστα.
Μέχρι στιγμής η οργάνωση έχει πιστοποιήσειεπισήμως μόλις ένα φυσικό πάρκο, στον ποταμό Ζαμπάλο στον Αμαζόνιο του Εκουαδόρ καθώς και δύο αστικά: το Εθνικό Πάρκο Yangmingshan στην Ταϊβάν και το Χάμστεντ Χιθ στο Λονδίνο. Σημειώνεται πως τα κριτήρια για τις πιστοποιήσεις αστικών περιοχών διαφοροποιούνται, καθώς λαμβάνεται υπόψιν ο θόρυβος από τις μετακινήσεις.
Το πάρκο του ποταμού Ζαμπάλο, μια περιοχή που φιλοξενεί τους αυτόχθονες Cofán, απειλείται από την άκριτη ανάπτυξη και την εξορυκτική δραστηριότητα. Ωστόσο, η Quiet Parks ευελπιστεί πως η πιστοποίηση που εξασφάλισε το 2019 για την περιοχή, θα ενισχύσει τον τουρισμό που αποζητά επαφή με τη φύση, βοηθώντας την κοινότητα αυτοχθόνων να υπερασπιστεί τη γη της και να προστατεύσει την κληρονομιά της.
Παρότι ο τίτλος αυτός της ΜΚΟ δεν συνεπάγεται κάποια νομική προστασία για τα μέρη αυτά, η Quiet Parks φιλοδοξεί να αναδείξει τις σπάνιες αυτές οάσεις ησυχίας, να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ντόπιων, αλλά και των οικουμενικών φορέων για την προστασία τους και να ενθαρρύνει τον οικοτουρισμό.
Το απρόσμενο «δώρο» της πανδημίας
Τις τελευταίες δεκαετίες, με την επέκταση των πόλεων και την εκτόξευση της τεχνολογίας, ο θόρυβος στον κόσμο έχει γίνει ανυπόφορα ηχηρός. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού οπότε και πολλές κυβερνήσεις του κόσμου αναγκάστηκαν να επιβάλλουν καθολικά lockdown, ο κόσμος μοιάζει να σίγησε εν χορώ και η φύση πήρε τον πρώτο λόγο. Το 2020, οι παγκόσμιες αερομεταφορές μειώθηκαν κατά 60%, ενώ σύμφωνα με Ευρωπαίους επιστήμονες, ο θόρυβος από ανθρωπογενείς ενέργειες ελαττώθηκε κατά 50% λόγω των κατά τόπους lockdown. Κι έτσι ξαφνικά, οι άνθρωποι ξαναθυμήθηκαν και επανεκτίμησαν τη σιγή. «Δεν υπήρχαν αεροσκάφη στον ουρανό ούτε αυτοκίνητα στους δρόμους. Ήταν ένα θαυμάσιο πράγμα να μπορείς να ακούς ξανά τον κόσμο, έτσι ξαφνικά, χωρίς ηχορύπανση», παραδέχεται ο Μίκελσεν.
Μεταξύ των περιοχών που αναμένεται να αναγνωριστούν επισήμως από την οργάνωση ως τα νέα ήσυχα μέρη, είναι το American Prairie Reserve στη Μοντάνα, το εθνικό πάρκο Grasslands National Park στο Σασκατσουάν του Καναδά, το φυσικό καταφύγιο Namibrand στη Ναμίμπια και το δάσος Bialowieza στην Πολωνία. Σύμφωνα με τον χάρτη του Quiet Parks, δεκάδες είναι στον κόσμο τα δάση, πάρκα ή φυσικά καταφύγια που διεκδικούν τίτλο «ησυχίας».